Kurs med Håkon Høgemo

Det har etter kvart vorte ein tradisjon at Jostedal Spel- og dansarlag arrangerer  hardingfelekurs (spel) i Jostedalen første helgi i januar, med Håkon Høgemo som lærar. Kurset i år var det 16 i rekkja av slike kurs, men Håkon har ogso halde kurs her i dalen, tidlegare. Ekstra triveleg var det at det denne gongen var med folk ogso frå Sunnfjord og Nordfjord. Når ein slik kapasitet som han Håkon held kurs, so er det berre flott at fleire kjem og vil læra.

Dette er den “gamle” kurs-læremåten med lærar og elevar i ein sirkel, og der læraren i starten deler opp slåttane i høvelege stubbbar som vert repeterte mange gonger – og so til slutt vert slåtten spela i samanheng.

Slåttane som vart arbeidde med på kurset var tre slåttar Håkon har frå læremeisteren sin, Lars Skjervheim:

• Storemylnaren, ein springar der namnet kjem frå Myllarguten – Torgeir Augundsson.
• Springar frå Voss. Denne slåtten finn ein som nr 136 i band IV av Norsk Folkemusikk, hardingfeleslåttar. Slåtten har elles vore brukt av sognaspelemennene Olaf Sperle og Jostein Fjærestad.
• Rull etter Sigurd Borge. Denne slåtten har ein parallell i mellom anna  ”Halling etter Jon Kjos”, og som Signe Flatin Neset har spela inn på plate.

Så var det to slåttar han hadde lært av Anders Kjærland:

• Tussen i Buschmannshaugen, Denne hadde Kjærland lært av Torkjell Haugerud. Haugerud har sjølv sett saman denne slåtten der han har “pakka inn” slåtten “Kjerringa på Tinn” av Myllarguten.
• Springar etter Lars Røynstrand (Halte-Lars). Denne slåtten har ein heilt klår parallell i valdresspringaren “Likferdsalmen åt Johma”, og denne slåtten spelte difor Håkon til oss, som illustrasjon.

Til slutt vart det gjennoomgått nokre slåttar frå ulike kjelder:

• “Vassendaslåtten” frå Granvin, ein slått Håkon hadde etter fleire, og der han hadde sett saman si eiga form.
• Solveig, reinlendar av Ola Bleie, som Sigbjørn Bernhoft Osa spela inn på plate.
• Kjellarmann, vals av Svein Lutro. Denne hadde Håkon lært av Ola Kvammen.

«Dæ hjælper ikkje håss go’n e’, e’n ikkje kåmme i opprop», er eit sitat etter Myllarguten, som sjølv vart hjelpt fram av Ole Bull. Skal ein spelemann koma “i opprop” eller bli kjend og berømt, då er det ikkje nok at han er “flinkast” til å spela. Det er like viktig at han har eit miljø og folk om krng seg som kan hjelpa spelemannen fram. Det er ikkje alltid me har sterke nok miljø som greier dette.

Underskrivne har dei siste åri meir eller mindre lagt fela på hylla, ja, i tunge stunder har ho faktisk lege ute på Finn.no. Dette kurset var ein stor inspirasjon, no får me sjå korleis det går.

Einar Ese.

Fremste rekkje, frå venstre: Oda Bolstad, Ida Kristine Sagerøy, Håkon Høgemo, Mathilde Skjæret og Kine Svori. Bak, frå venstre: Åslaug Timenes Bell, Fredrik Hope, Einar Ese, Leif Erik Stuhaug, Ingrid Schei Stuhaug og Iselin Mulen Eikås

Kurset vart mogeleggjort med KOMP-midlar frå Norsk musikkråd.